Familie Maad

Hola!

Omdat m´n huisgenoten er wellicht meer op zitten te wachten dan jullie bij deze een nieuw reisverslag! Er is weer zat te vertellen. We hebben namelijk bezoek gehad! Ja, ja en wat voor. Familie maad is gezellig even een paar dagen (weten niet precies hoe lang ze er al waren) langs geweest. Want ja, hier gooit moeders of vaders de vuilniszakken niet weg en hebben we geen container bij de deur. Wat krijg je dan voor taferelen? Nou een soort vuilnisbelt maar dan binnen. Er stonden zo´n 5 vuilniszakken mooi opgesteld voor de spiegel in de gang. Waarvan iedereen stiekem hoopte dat iemand anders ze weg zou gooien. Op een gegeven moment kregen we toch een helder dat die vuilniszakken misschien maar eens weggegooid moesten worden. Toen we dit keurig hadden gedaan, troffen we bij terugkomst de familie Maad dus aan op de plek waar die zakken al een tijdje stonden. Toen brak de paniek uit. Ik gok dat het winkelpersoneel van de supermarkt dat aan ons gezicht heeft kunnen aflezen. Uiteraard zijn we al gek naar de supermarkt gerend en is zo beetje het hele schap leeggekocht. Nadat we de vloer bezaait hadden met ammoniak, bleek en nog meer anti insecten spul is onze held Charlotte bezig geweest ze op te ruimen. De lucht was niet om te harden, Charlotte d’r neus heeft wel een paar dagen goed open gestaan zei ze. Dus ben je verkouden? Tip!

Laat ik ook nog maar even wat over stage vertellen voor het idee. Nog steeds heb ik eigenlijk vrij weinig te doen. Ik mag soms wat plaatjes bij de prijslijst plakken en lijsten voor CE keurmerk in orde maken. Twee weken geleden had ik wel een klein hoogtepuntje in zo’n week waarbij je niets doet. Er kwamen Nederlandse klanten langs. Vanaf het moment dat ze binnenkwamen dacht ik al dit kan niet missen. Ja mensen je kunt het echt zien wanneer iemand Nederlands is. Voor het idee toch maar even in het Spaans Buenos días gezegd, voordat ik iets te enthousiast had geschreeuwd goedemorgen en het vervolgens geen Nederlanders waren. Later kwam m´n baas langs met ze en vertelde dat ik ook uit Nederland kwam, waarop ze zeiden vandaar dat je als zo blije grijns op je gezicht had. Dus ik heb even gezellig met hun gepraat het waren 2 jongens van rond de vijfentwintig. Wat een verademing even op zo´n saaie dag, even wat Nederlands tussen dat Spaanse gebrabbel. Zij hebben er overigens ook voor gezorgd dat ik een opdracht heb. Zij vonden me namelijk wel geschikt om al het marketing materiaal naar het Nederlands te vertalen. Over 2 weken ongeveer ga ik verhuizen van m´n plek op de gang, waar ik alleen zit, naar een kantoor waarbij ik bij m´n begeleider komt te zitten. Wellicht dat dan ook alles een beetje verandert. De dagen duren wel echt super lang als je niets te doen hebt.

Verder zijn we vorige week uiteten geweest met alle studenten die via stage in Spanje hun stage hadden geregeld. Nja ik had het eten net zo goed weg kunnen laten want we hebben misschien 2 sneetjes stokbrood op. Hier werd ook meteen duidelijk hoe leuk sommige mensen zichzelf vinden! Positief aan deze avond was dat de drank onbeperkt was dus je kunt wel raden hoe gezellig iedereen het had. Het plan was die zondag naar het strand te gaan. Toen ik ’s ochtends wakker werd en de rest van “Huize Terror” nog in coma lag, leek het idee van naar het strand gaan ver weg. Uiteindelijk toch geweest wat moet je anders met 30 graden. Voor de rest gaat alles ze gangetje, zijn de kaarten naar opa en de oma’s verstuurd. Ook hebben we hier nog steeds lekker weer. Soms zijn de temperaturen echt niet te harden. Zeker niet als je in een volgepropte bus staat , er vervolgens ook nog vrouw gaat vragen of de ventilatie uit mag omdat Mevrouw het koud heeft terwijl bij mij het zweet uit alle hoeken en gaten komt. Maar we mogen niet klagen als ik zo de weerberichten uit Nederland hoor. Hoewel het vandaag hier ook even flink heeft geregend en geonweerd. Het weer voor komende week ziet er helaas niet echt goed uit. Ook zit ik hier gewoon al een maand, de tijd vliegt!! Nog maar vier en dan naar huis.

Met die meiden is het ook nog super leuk. Waarbij er ‘s ochtends geen woord gezegd wordt, althans van mijn kant. Is het ´s avonds een grote chaos waarbij er lekker hard mee geblèrd wordt met de meest foute muziek. We hebben nog net geen bordje karaokebar op onze deur hangen. Het huis is ook echt naar ons hart namelijk een grote chaos ook. Ook worden er elke avond zo beetje leuk avondje in gepland waarbij vervolgens iedereen na vijf minuten alweer wat anders aan het doen is of lekker ligt te slapen. Nieuwe voorwerpen zijn nog niet aan onze collectie toegevoegd. Om nog even terug te komen op de vraag van Mar of we alleen maar frikandellen eten nee niet elke dag. Om de 2 weken à 1 ½ week gaan we wel gezellig eten bij ’t fietske/la bici. Aankomende vrijdag hebben we daar de Nederlandse borrel en zaterdag is het feest bij ons want dan is Ellen bijna jarig.

Hasta luego!